W świecie narciarstwa zjazdowego w ciągu ostatnich kilku lat odbywa się gorąca debata na temat tego, czy nosić kaski narciarskie, czy nie. Jest to częściowo spowodowane kilkoma poważnymi wypadkami, gdzie doszło do obrażeń zagrażających życiu pomimo noszenia kasku. Niektórzy twierdzą, że kaski zachęcają do podejmowania ryzykownych zachowań, inni twierdzą, że są mniej czujni podczas noszenia kasku narciarskiego. Istnieje również debata na temat tego, czy noszenie kasku może właściwie chronić Cię w poważnej kolizji.
Nosić czy nie nosić
Wydaje się jednak, że ogólny konsensus opowiada się za noszeniem kasku podczas jazdy na nartach i istnieją dowody sugerujące, że kaski narciarskie zmniejszają ciężkość obrażeń i mogą uratować życie. Takie podejście znajduje odzwierciedlenie w całej Europie, a kaski w związku z tym stają się coraz bardziej powszechnym widokiem na stokach.
Dlaczego więc trend noszenia kasku nie znajduje odzwierciedlenia w społeczności turystyki narciarskiej?
Jedną z głównych różnic między rekreacyjną jazdą na nartach a narciarstwem zjazdowym jest wysiłek fizyczny wymagany podczas jazdy pod górę. To generuje dużo ciepła, które musi uciec! Noszenie kasku może spowodować nadmierne nagromadzenie ciepła, co jest bardzo niewygodne. Niektórzy amatorzy narciarstwa wybierają, że nie będą nosić kasku w drodze na górę, ale będą zakładać schodząc w dół. Analiza bezpieczeństwa tego polega na tym, że jest znacznie mniej prawdopodobne, że upadniesz i zderzysz się z czymkolwiek, wtedy gdy pniesz się w górę. Nadal jednak masz do czynienia z możliwością osunięcia się skał, a jeśli pojawi się lawina, masz prawie zerową szanse.
Standardy bezpieczeństwa i rodzaje kasków
Warto podkreślić, że renomowane kaski narciarskie muszą spełniać rygorystyczne normy bezpieczeństwa, takie jak europejska EN 1077 czy amerykańska ASTM F2040. Certyfikacja gwarantuje, że kask przeszedł testy zderzeniowe i zapewnia określony poziom ochrony. Istnieją różne konstrukcje kasków, np. Hardshell (twardsza, bardziej odporna na penetrację skorupa zewnętrzna i osobna wkładka EPS) oraz In-Mold (skorupa zewnętrzna zespolona z pianką EPS), które różnią się wagą, wentylacją i sposobem absorpcji energii. Z myślą o skiturystach powstają też specjalne, ultralekkie i bardzo dobrze wentylowane kaski, często spełniające podwójne normy (narciarską i wspinaczkową), stanowiące kompromis między komfortem termicznym a ochroną.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze kasku?
Wybierając kask narciarski, poza certyfikatem bezpieczeństwa, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych cech wpływających na komfort i funkcjonalność:
- System wentylacji: Otwory wentylacyjne, często z możliwością regulacji (otwierania/zamykania), pomagające odprowadzić nadmiar ciepła.
- System regulacji dopasowania: Zazwyczaj pokrętło z tyłu kasku (np. typu BOA) lub system wymiennych wkładek, pozwalający precyzyjnie dopasować obwód kasku do głowy.
- Kompatybilność z goglami: Kształt kasku powinien umożliwiać dobre dopasowanie gogli, minimalizując szczelinę między kaskiem a górną krawędzią gogli.
- Uchwyt na pasek gogli: Klips lub inne rozwiązanie z tyłu kasku, zapobiegające zsuwaniu się paska gogli.
- Wyjmowana wyściółka: Umożliwia łatwe wypranie wewnętrznej wkładki, co jest ważne ze względów higienicznych.
- Technologie dodatkowej ochrony: Systemy takie jak MIPS (Multi-directional Impact Protection System) czy podobne, mające na celu redukcję sił rotacyjnych działających na mózg podczas niektórych typów uderzeń.
